راهکار هولناک باستانی برای درمان بیماری‌های مغز و اعصاب
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۸۶۵۶۱
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، شواهد اِعمال مته‌کاری در ۵ تا ۱۰ درصدِ تمام جمجمه‌های عصر نوسنگی (۳۰۰۰-۸۰۰۰ پیش از میلاد) از اروپا، اسکاندیناوی، روسیه، آمریکای شمالی و جنوبی، چین و بسیاری از مناطق دیگر وجود دارد.
از مته‌کاری به شکل سنتی برای درمان انواعی از بیماری‌های مختلف از زخم‌های سر گرفته تا بیماری صرع استفاده میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
(«استخراج سنگ دیوانگی» اثر هیرونیموس بوش، قرن پانزدهم)
از مته‌کاری برای درمان درد‌های فیزیکی و روانی استفاده میشد
علاوه بر این شواهد نشان می‌دهد که از مته‌کاری برای درمان درد‌های مختلف استفاده می شده است. به نظر می رسد که این روش بیشتر در مورد کسانی اعمال می شد که از ناحیه سر دچار جراحت شده بودند و یا به عنوان یک عمل اورژانسی پس از زخم‌های سر انجام می شد. این عمل اجازه می‌داد بخش‌های شکسته استخوان را بردارند و خونی را خالی و تمیز کنند که اگر پس از وارد شدن ضربه به سر از جمجمه خارج نمی شد ممکن بود زیر آن به جریان بیفتد.
(محیط سوراخ این جمجمه نوسنگیِ مته‌کاری‌شده با رشد بافت استخوانی جدید گرد شده است که نشان می دهد بیمار از عمل جراحی جان سالم به در برده است.)
هرچیزی از حوادث شکار، حیوانات وحشی، زمین خوردن یا اسلحه می‌توانست موجب وارد آمدن ضربه و جراحت به سر شود، با این حال از مته‌کاری بیشتر در فرهنگ‌هایی استفاده می شد که از اسلحه زیاد استفاده می‌کردند. روشن است که مته‌کاری گاهی‌اوقات برای درمان بیماری‌ها یا اختلالات روانی از قبیل صرع هم کاربرد داشته است. این روش درمانی تا قرن هجدهم ادامه داشت.
برای مثال، آرتائوس پزشک روم باستان (قرن دوم پس از میلاد) درباره کاربرد این روش در درمان صرع نوشته و آن را توصیه کرده است. این احتمال نیز وجود دارد که از مته‌کاری در برخی مراسم برای بیرون کشیدن ارواح از بدن استفاده می‌کردند و از فرهنگ‌های مختلف شواهدی به دست آمده که نشان می‌دهد بخش‌های بیرون‌کشیده شده از جمجمه را صاحب آن بعداً به عنوان حرز یا یادگار می‌پوشیده است.
مته‌کاری به روش‌های مختلفی انجام می شد
مته‌کاری در طول تاریخ به پنج روش انجام می شد. در یک روش، بخشی از جمجمه را با ایجاد برش‌های متقاطع مستطیلی با استفاده از آبسدین (سنگ آتشفشانی سیاه و شیشه‌مانند)، سنگ چخماق یا چاقو‌های سنگی و بعد‌ها با چاقو‌های فلزی تیز برمی‌داشتند. این روش بیش از همه روی جمجمه‌های پرو اعمال شده است.
(ابزار مته‌کاری، قرن ۱۸؛ موزه ملی آلمانی در نورنبرگ)
جراحی مغز و اعصاب روی جمجمه‌های فرانسوی با باز کردن جمجمه توسط یک تکه سنگ چخماق انجام میشد. این روش کند بود اما بسیار رواج داشت و تا دوره‌ی رنسانس هم از آن استفاده میشد. روش دیگر ایجاد برشی به شکل یک شیار مدور در جمجمه و سپس برداشتن دایره‌ی کوچکی از استخوان بود. این تکنیک در کنیا رایج بود و به صورت گسترده از آن استفاده میشد.
روش رایج دیگر سوراخ کردن دایره‌ای متشکل از سوراخ‌های به هم نزدیک و سپس برش یا تراشیدن استخوان بین سوراخ‌ها بود. گاهی‌اوقات از مته‌ی مدور یا اره استوانه‌ای استفاده میشد که یک سوزن مرکزی جمع‌شدنی و یک دسته‌ی متقاطع داشت. این تجهیزات در طول تاریخ نسبتاً بدون تغییر ماندند و گاهی‌اوقات هنوز در عمل‌های مشابه از آنها استفاده می‌شود.
مردم از این عمل‌ها جان سالم به در می‌بردند
مته‌کاری یک پروسه‌ی ماهرانه بود که معمولاً روی افرادی که زخم‌های سرشان خطرناک بود انجام میشد. شواهد سوراخ‌های بهبودیافته جمجمه نشان می‌دهد که در ۵۰ تا ۹۰ درصد موارد، افراد از این عمل‌ها جان سالم به در می‌بردند. با این حال، این روش همیشه مورد تایید نبود: در قرن هجدهم، اساساً جوامع علمی اروپا و آمریکای شمالی از کشف این حقیقت که بسیاری از جمجمه‌های مته‌کاری‌شده‌ی باستانی حاوی شواهدی هستند که نشان می‌دهد فرد بیمار از این عمل جان سالم به در برده، بهت‌زده شدند.
از آنجا که نرخ بقاء برای مته‌کاری در بیمارستان‌های خود این جوامع به ندرت به ۱۰ درصد می‌رسید، جای تعجب بود که جمجمه‌های ترمیم‌شده با مته‌کاری متعلق به فرهنگ‌های کمتر پیشرفته بود. دانشمندان نمی‌دانند این جوامع چطور توانسته‌اند با موفقیت این جراحی‌ها را انجام دهند.
(جمجمه‌هایی از عصر برنز که در موزه باستان‌شناسی سنت رافائل به نمایش گذاشته شدند).
اما بیمارستان‌های غربیِ قرن هجدهمی متوجه خطرات عفونت نبودند: ابتلا به بیماری در بیمارستان‌های غربی شایع بود و معمولاً منجر به مرگ بیمارانی میشد که نه حین عملِ مته‌کاری بلکه پس از عمل و در اثر عفونت جانشان را از دست میدادند.
مته‌کاری هنوز انجام می‌شود
امروز هنوز مته‌کاری اعمال می‌شود، اگرچه نام متفاوتی دارد و با ابزار ضدعفونی‌شده و ایمن‌تری انجام می‌شود. برای مثال، لوبوتومی جلوی مغزی، پیشروی لوبوتومی، شامل ایجاد سوراخ در جمجمه، داخل کردن یک ابزار و از بین بردن بخش‌هایی از مغز می‌شود. جراحان معاصر برای هماتوم‌های (جمع شدن خون در بخشی از بدن) اپیدورال و ساب‌دورال و برای دسترسی به جراحی برای سایر روش‌های جراحی مغز و اعصاب، جمجمه‌بُری یا کرانیوتومی انجام می‌دهند.
برخلاف مته‌کاری سنتی، معمولاً بخش برداشته شده جمجمه تا جای ممکن به سرعت جایگزین می‌شود و ابزاری مانند مته‌های جمجمه برای عمل روی جمجمه و بافت نرم، آسیب‌زایی کمتری دارند. امروزه، در برخی موارد افراد به عمد روی خودشان مته‌کاری را اعمال می کنند. برای مثال، گروه بین‌المللی حمایت از مته‌کاری بر این اساس حامی این روش است که این روش آموزندگی و هوشیاری پیشرفته را میسر می‌سازد. در دهه ۱۹۷۰، مردی به نام پیتر هالورسون جمجمه خودش را مته‌کاری کرد تا افسردگی‌اش را درمان کند.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: پزشکی باستان جراحی مغز و اعصاب نشان می دهد جان سالم استفاده می شد مته کاری مته کاری برای درمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۸۶۵۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ارتباط افسردگی و بیماری‌های قلبی وعروقی
نتایج تحقیقات از دهه ۱۹۹۰ نشان داده است که یک پیوند دوطرفه وجود دارد؛ افراد مبتلا به افسردگی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی‌وعروقی هستند و افرادی که بیماری‌های قلبی‌وعروقی دارند اغلب افسردگی را تجربه می‌کنند. این رابطه متقابل نیاز حیاتی برای مداخله زودهنگام را برجسته می‌کند.
انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند که نوجوانان مبتلا به افسردگی را از نظر علائم قلبی عروقی تحت نظر داشته باشید و بر مدیریت پیشگیرانه این خطرات سلامتی مرتبط تاکید دارد.
در حالی که عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب و ورزش نکردن مدت‌هاست در رابطه بین افسردگی و بیماری‌های قلبی‌وعروقی دخیل بوده‌اند، نتایج تحقیقات اخیر ارتباط درونی‌تری را نشان می‌دهد.
اکنون دانشمندان کشف کرده‌اند که این بیماری‌ها مسیرهای ژنتیکی مشترکی دارند و مبنای ژنتیکی مشترک را آشکار می‌کنند که بر هر دو شرایط تأثیر می‌گذارد.
یافته‌های مهم فنلاند
دکتر بینشا اچ میشرا و گروه او در دانشگاه تامپر فنلاند پیشرفت قابل توجهی در این زمینه داشته‌اند. آنان از طریق تجزیه‌وتحلیل نمونه‌های خون و داده‌های بیان ژن، ماژول ژنی خاص مرتبط با افسردگی و سلامت قلبی‌وعروقی را شناسایی کردند. این ماژول شامل ۲۵۶ ژن است که سطح بیان آنها با افزایش خطرات برای هر دو شرایط مرتبط است.
دکتر میشرا اظهار کرد: شناسایی این ژن‌ها نه تنها نشانگرهای زیستی جدیدی را برای افسردگی و بیماری‌های قلبی‌وعروقی فراهم می‌کند، بلکه دری را به روی توسعه درمان‌هایی باز می‌کند که می‌توانند هر دو بیماری را به طور همزمان هدف قرار دهند.
محققان دریافتند که سه ژن برتر در این ماژول با چندین اختلال مغزی و سلامت ضعیف قلبی‌وعروقی مرتبط هستند و بر نقش عوامل ژنتیکی در بروز همزمان این شرایط تأکید دارند.
دکتر میشرا اظهار کرد که یافته‌ها نه تنها درک ما را از زمینه‌های بیولوژیکی این شرایط افزایش می‌دهد، بلکه به هموار کردن راه برای رویکردهای یکپارچه برای درمان کمک می‌کند.
این تحقیق نه تنها درک ما را گسترش می‌دهد، بلکه امیدی را برای راهبردهای پیشگیری و درمان مؤثرتر، با هدف قرار دادن علل ریشه‌ای و نه فقط علائم این مسائل بهداشتی فراگیر، ارائه می‌دهد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت